دنیای مطالب

براساس گزارش نیچر نوروساینس، این راز در یک سلول عصبی نهفته است که مکانیزمهای خاطرات حرکتی را تنظیم می کند.

عملکرد اصلی مخچه ایجاد همکاری میان خروجیهای حرکتی مثل حرکات چشم، حفظ تعادل و حرکات نمایشی است. این لایه مولکولی سیگنالهای الکتریکی را که از مخچه می رسند کنترل می کنند و آنها را به خاطرات بلند مدتی تبدیل می کنند که در تمام بخشهای مغز درک می شوند.

هدف اصلی این دانشمندان در انجام این تحقیقات درک روشی است که به کمک آن خاطرات طبقه بندی می شوند.

این نورولوژیستها در این خصوص اظهار داشتند: “ما متوجه شدیم که سلولی وجود دارد که سیگنالهایی را که از مخچه می آیند به رمز ویژه ای ترجمه کرده و این رمز را به یک خاطره تبدیل می کند. این مکانیزم هر بار که ما یک مهارت حرکتی جدید را یاد می گیریم اتفاق می افتد.”

به این ترتیب این حرکات در پایگاه داده های حافظه ذخیره می شوند. نتایج این تحقیقات نه تنها صفحات جدیدی از نوروساینس را به روی دانشمندان می گشاید بلکه دری نیز به روی تواناییهای یادگیری در تقلید عملکردهای مغزی باز می کند.

در حقیقت کسانی که از اختلالات مغزی مثل سکته و یا “ام اس” رنج می برند می توانند با کمک نتایج این تحقیقات و با کمک پروتزهایی که این مکانیزمهای عصبی را بازسازی می کنند زندگی عادی خود را از سر گیرند.

نتایح این یافته ها نشان می دهد که مغز انسان پس از مدتی می تواند خاطرات ذهنی مثل اشعار حفظ شده را فراموش کند اما هرگز خاطرات حرکتی مثل دوچرخه سواری را از یاد نمی برد.